Inleiding

Op een regenachtige novembermiddag, 20 november 2025, staat u voor de keuken.
De lucht is grijs.
De kinderen zijn moe.
U pakt de kom.
De bloem.
De eieren.
De honing.

U denkt:
“Dit is de 4e keer dat ik deze taart maak…
en het is nog steeds onze favoriet.”

Niet omdat hij perfect is.
Niet omdat hij uit een boek komt.
Maar omdat hij er is.
Omdat hij ruikt.
Omdat hij wordt verwacht.

Op social media zou u het delen als:
“Perfecte taart in 30 minuten!”
— “Zoet, luchtig, onweerstaanbaar!”
— “Je zult nooit meer stoppen!”

Maar wat als het niet gaat om “onweerstaanbaar”?
Wat als het niet gaat om smaak?
Wat als het gaat over iets stillers:
het feit dat u hem opnieuw maakt?

Dit artikel is geen “must-try-recept”.
Het is een uitnodiging om stil te worden.
Om te kijken —
niet naar de taart,
maar naar de tijd.

De kracht ligt niet in de suiker.
De kracht ligt in de herhaling.

Ingrediënten

Er zijn geen ingrediënten die u moet kopen in een speciaal winkeltje.
Geen “geheime saus”. Geen “superfood-meel”. Geen “gourmet-honing”.
Alleen:

• Wat u ook gebruikt:
  Of het nu appels zijn.
  Of banaan.
  Of noten.
  Of niets.
  Laat het zijn wat het is.
  Want het is niet het recept dat telt —
  maar de daad.
• Uw handen:
  Niet als instrumenten.
  Maar als dragers van gewoonte.
  Van herinnering.
  Van zorg.
• Uw oven:
  Niet als machine.
  Maar als plek waar iets groeit —
  zonder dat u het ziet.
• Stilte:
  De ruimte waarin u niet hoeft te zeggen wat het is.
  Geen oordeel. Geen verklaring. Geen verhaal.
• Geen verwachting:
  Het belangrijkste ingrediënt.
  Want als u verwacht dat het “beter” wordt —
  dan ziet u niets.

Geen camera. Geen likes. Geen hashtags.
Alleen:
Een taart.
En een keuken.

Instructies

Volgende→