✈️ « Een Proteïnereep Bijna Fataal? Wat Er Écht Gebeurde op 10.000 Meter Hoogte »
Waarom Ik Niet Langer Sorry Zeg Voor Mijn Gezondheid
Inleiding
Het was een gewone vlucht – tot het dat niet meer was.
Een simpel moment, een hap uit een proteïnereep, en binnen enkele minuten veranderde mijn lichaam in een alarmbel.
Het was geen drama zoals in een film, maar het soort stille paniek dat je dwingt om te luisteren naar je eigen grenzen.
En het zette me aan het denken over iets groters: waarom we ons nog steeds schuldig voelen als we voor onze gezondheid kiezen.
Wat Er Gebeurde op 10.000 Meter Hoogte
In de haast had ik op het vliegveld een proteïnereep gekocht – “gezond”, dacht ik.
Kort nadat ik begon te eten, voelde ik iets vreemds: een drukkend gevoel op mijn borst, tintelingen in mijn vingers.
Geen allergie, geen paniekaanval – gewoon mijn lichaam dat duidelijk maakte: “Ik trek dit niet.”
De combinatie van spanning, weinig slaap en een energiereep vol kunstmatige ingrediënten was simpelweg te veel.
En daar zat ik dan, in een stoel aan het raam, ademhalend, zwetend, en me vooral afvragend of ik “te moeilijk deed”.
Want dat is wat we vaak doen, toch? We minimaliseren ons ongemak. We zeggen “het valt wel mee”.
Maar die vlucht was mijn wake-upcall: mijn lichaam had geen excuses meer nodig – het had aandacht nodig.
