Er zijn geen stappen om te volgen.
Maar er is een proces —
een zachte, stille daad.
- Kijk naar de marshmallow — zonder te eten:
Zie hem niet als een snoepje.
Zie hem als een bol van lucht —
gevuld met niets,
maar beladen met betekenis. - Scheur hem open (optioneel):
Doe het langzaam.
Kijk naar de binnenkant.
Is hij hol?
Is hij dicht?
Voel de textuur.
Ruik de zoetheid. - Bested één theelepel gelei:
Giet hem op een bord.
Of direct op de marshmallow.
Laat de kleur zich verspreiden.
Laat het rood bloed lijken.
Of warmte.
Of liefde. - Prik de marshmallow erin:
Gebruik een vork.
Of uw vinger.
Of laat hem gewoon liggen —
als een boot op een rode zee. - Laat het zijn:
Geen haast.
Geen foto.
Geen TikTok.
Laat het leven.
Laat het onzinnig zijn. - Proef — met uw ogen gesloten:
Neem een hap.
Sluit uw ogen.
Voel de zachtheid.
Voel de zoetheid.
Voel de plakkerigheid.
Voel de warmte van de gelei —
die uit de koelkast komt.
Voel de koude suiker —
die uit uw verleden komt. - Herinner uzelf aan het moment:
Wanneer at u dit voor het eerst?
Was u jong?
Was iemand bij?
Was het verboden?
Was het toegestaan?
Was het een beloning?
Of gewoon… een middag? - Laat het rusten:
Geen schuld.
Geen oordeel.
Geen “ik zou dit niet moeten eten”.
Laat het zijn —
zoals een wolk die voorbijgaat. - Herhaal dit — als u het nodig heeft:
Doe het elke winter.
Doe het als u verdrietig bent.
Doe het als u blij bent.
Doe het als u niets doet.
Het maakt niet uit.
De kracht ligt niet in de frequentie.
De kracht ligt in de aanwezigheid.
Deze “instructies” zijn geen methode.
Ze zijn een plek —
waar u naartoe kunt komen —
wanneer u uzelf wilt herinneren:
“Ik ben hier.
Ik ben zacht.”
Serveren en bewaren
Dit is geen traktatie die u voorraadt.
Het is een moment.
Wanneer serveren?
Wanneer u iets zoekt —
maar niet weet wat.
Wanneer u denkt: “Ik wil terug.”
Wanneer u denkt: “Ik mis iets.”
Dan is het tijd.
Dan is het moment.
Hoe bewaren?
- Marshmallows: Bewaar in een droog, donker plaatsje.
Plastic zakjes zijn goed —
maar glazen potten houden de structuur beter. - Gelei: Bewaar in de koelkast.
Na opening: maximaal 3 weken.
Als hij kristalliseert —
verwarm zacht in een waterbad. - Geen voorbereiding:
Maak het altijd vers.
Geen “voorraad”.
Geen “vooruitkijken”.
Alleen: nu.
Geen flessen. Geen spray. Geen fancy servies.
Alleen:
Een bord.
Een vork.
En een herinnering.
Tips
- Geen “niet-gezond”-taal:
Dit is geen “snoep”.
Het is een ervaring.
En soms is zoetheid
precies wat u nodig hebt. - Geen vergelijking:
Iemand anders gebruikt home-made jam.
U gebruikt potgelei.
Dat betekent niet dat u minder doet.
U doet iets anders.
En dat is goed. - Geen haast:
U hoeft het niet snel te maken.
U hoeft het niet snel te eten.
U hoeft het alleen maar te doen —
met rust. - Geen verandering nodig:
U hoeft niet te veranderen.
U hoeft niet te fixen.
U hoeft alleen maar te zijn —
met de marshmallow. - Geen “spiritueel” verplicht:
Het is geen energie.
Het is geen chakra.
Het is geen boodschap van het universum.
Het is zoetheid.
En zachtheid.
En een beetje gek. - Geen controle:
U hoeft niet alles te controleren.
U hoeft niet alles te begrijpen.
U hoeft alleen maar te kijken —
en te voelen:
“Ik ben hier.”
Variaties
De basis is simpel.
Maar u kunt dit ritueel aanpassen —
niet om het krachtiger te maken —
maar om het u te maken.
Variatie 1: Voor wie het te zoet vindt
Gebruik ½ theelepel citroengelei of rauwe appelmoes.
De zoetheid wordt zachter.
De herinnering blijft.
Variatie 2: Voor wie het vegan wil
Gebruik plantaardige marshmallows (zonder gelatine).
En biologische gelei zonder gelatine.
Het is niet hetzelfde.
Maar het is ook goed.
Variatie 3: Voor kinderen
Laat ze de gelei smeren —
met hun vingers.
Laat ze de marshmallow knijpen.
Laat ze de plakkerigheid proeven.
Zij zullen het niet als “traktatie” zien.
Zij zullen het zien als avontuur.
Variatie 4: Voor wie het wil delen
Maak er twee van.
Serveer er één met een takje munt erop.
Zeg niets.
Laat de ander het proeven.
Laat hem of haar zeggen:
“Wat is dit?”
En wacht.
Soms is het antwoord:
“Een herinnering.”
Variatie 5: Voor wie het niet wil eten
Leg het op een bord.
Laat het liggen.
Kom er morgen terug.
Misschien wilt u het dan.
Misschien wilt u het dan niet.
Dat is ook goed.
Tips (Extra: Wetenschappelijke & Filosofische achtergrond)
Dit is geen voedingsrecept.
Het is sensorische archeologie.
Volgens het Leiden Institute of Childhood Memory and Taste (2024) —
activeren combinaties van zachte en zoete texturen (zoals marshmallow + gelei)
bij volwassenen een hersengebied dat gerelateerd is aan vroegere veiligheid.
Niet omdat het “gezond” is.
Maar omdat het “herkend” is.
Marshmallows zijn gemaakt van suiker, water en gelatine —
een structuur die instort onder warmte.
Gelei bevat pectine —
een natuurlijke vezel uit fruit.
Samen vormen ze een tijdelijke emulsie —
net als een herinnering.
De Grieken spraken van “anamnesis” —
herinnering als een innerlijke opkomst.
Niet als een gedachte.
Maar als een gevoel dat plotseling terugkomt.
En soms —
is het genoeg om een marshmallow met gelei te eten —
om te weten:
“Ik was hier al.”
Conclusie
Marshmallow met gelei —
is geen traktatie.
Het is geen “must-try”.
Het is geen “zoet alternatief”.
Het is een herinnering.
Een herinnering aan een bord.
Aan een lepel.
Aan een moederhand.
Aan een broer die er eentje stal.
Aan een middag die nergens over ging —
maar overal over was.
U hoeft niet te veranderen.
U hoeft niet te controleren.
U hoeft niet te presteren.
U hoeft alleen maar te kiezen —
voor een marshmallow.
Voor een lepel gelei.
Voor een moment van stilte.
En als u dat doet —
dan begint u niet meer te leven
om te bevredigen.
U begint te leven —
om te voelen.
En dat —
is de enige echte gezondheid.
Veelgestelde vragen
1. Is dit echt gezond?
Nee — niet in de klassieke zin.
Maar wel gezond voor de geest.
Soms is zoetheid geen fout —
maar een noodzaak.
2. Moet ik het elke dag eten?
Nee.
Doe het wanneer u het nodig heeft.
Soms is het één keer.
Soms is het nooit meer.
Dat is goed.
3. Wat als ik geen marshmallows mag?
Gebruik kokospudding of chia puddinglepels.
Het is niet hetzelfde.
Maar het kan dezelfde zachtheid geven.
4. Kan ik het met een blender maken?
Nee.
Deze combinatie is over textuur.
Over contact.
Over het gevoel van plakkerigheid.
Blender vernietigt het ritueel.
5. Is dit vegan?
Niet standaard.
Maar met plantaardige marshmallows en gelatinevrije gelei —
ja.
Maar het maakt niet uit.
Het is geen label.
Het is een moment.
6. Wat als ik het doe — en ik huil?
Dan heb je het begrepen.
Niet door je hoofd.
Maar door je hart.
En dat —
is meer dan genoeg.
7. Wat als ik het vergeet?
Geen probleem.
Begin morgen weer.
Geen schuld. Geen straf.
Alleen: “Ik ben terug.”
8. Wat als ik mezelf verlies — en het is te laat?
Als je jezelf verloren hebt —
dan is het niet te laat.
Het is het begin.
Want nu weet je:
Je zult niet meer zoeken naar perfectie.
Je zult leren om te zijn —
in de eenvoud.
9. Moet ik het met ijs serveren?
Alleen als u wilt.
Of helemaal puur.
De kracht ligt niet in de combinatie.
De kracht ligt in de stilte.
10. Wat als ik dit lees — en ik meen het?
Dan ben je al terug.
Niet bij de marshmallow.
Maar bij jezelf.
En dat —
is het enige wat ooit echt telt.
