Er zijn geen stappen om te volgen.
Maar er is een proces —
een zachte, stille waarneming.
- Kom binnen — zonder te spreken:
Zet uw tas neer.
Leg uw jas af.
Loop de kamer in.
Adem.
Luister naar de stilte —
of het gebrek eraan. - Vraag niet: “Is er negatieve energie?”:
Vraag:
“Waar voel ik spanning?”
— In mijn nek?
— In mijn borst?
— In mijn maag?
Laat het lichaam antwoorden —
niet het verstand. - Kijk naar de ruimte — zonder oordeel:
Is er onopgeruimd?
Is er een deur die altijd kraakt?
Is er een hoek die nooit licht krijgt?
Dit zijn geen “energieblokkades”.
Dit zijn herinneringen —
die u vergeet te zien. - Luister naar de stilte:
Is het stil?
Of is het zwaar?
Soms is stilte geen rust —
maar een ongezegde woord. - Herken de aanwezigheid van anderen:
Heeft iemand hier verdriet gehad?
Heeft iemand hier geschreeuwd?
Heeft iemand hier gezwegen?
Huizen houden geen “energie” vast —
maar herinneringen. - Laat de “negatief”-taal los:
Zeg niet: “Dit is slecht.”
Zeg:
“Dit is onverwerkt.”
En onverwerkt is geen vijand.
Onverwerkt is een verzoek om aandacht. - Reinig niet — herken:
U hoeft geen zout te strooien.
U hoeft geen kaars aan te steken.
U hoeft alleen maar te zeggen:
“Ik zie je.” - Herhaal dit — als u het nodig heeft:
Elke keer dat u thuiskomt —
en u voelt die zwaarte —
vraag dan niet:
“Wat is er verkeerd?”
Maar:
“Wat probeert hier te worden gehoord?”
Deze “instructies” zijn geen methode.
Ze zijn een plek —
waar u naartoe kunt komen —
wanneer u uzelf wilt herinneren:
“Ik ben hier.
En ik ben veilig.”
Serveren en bewaren
Dit is geen resultaat.
Het is een herinnering.
Wanneer serveren?
Wanneer u thuiskomt —
en u voelt: “Er is iets.”
Wanneer u denkt: “Dit huis voelt zwaar.”
Wanneer u zoekt naar zuivering —
maar u alleen wilt voelen.
Server het als een hand die u vasthoudt —
terwijl u zoekt.
Hoe bewaren?
- Schrijf het op:
Schrijf:
“Vandaag voelde het huis zwaar.
Ik dacht: ‘Negatieve energie.’
Maar wat ik nu weet:
Het was geen energie.
Het was onverwerkt verdriet.” - Bewaar het in een plek die u ziet:
Op uw spiegel.
In uw dagboek.
Onder uw kussen.
Niet als waarschuwing.
Als herinnering:
“Onrust is geen vijand.
Onrust is een verzoek.” - Geen delen:
Deel dit niet op social media.
Niet omdat het “geheim” is.
Maar omdat het te diep is —
en omdat het alleen werkt
als het niet wordt getoond. - Geen “eindresultaat” verwachten:
U zult het huis niet “zuiveren”.
U zult het huis niet “licht” maken.
U zult leren —
hoe u met onrust omgaat —
zonder het te hoeven vernietigen.
Geen ritueel. Geen ketting. Geen kruiden.
Alleen:
Een huis.
Een adem.
En een moment van aanwezigheid.
Tips
- Geen “negatief”-taal:
Er is geen “negatieve energie”.
Er zijn onverwerkte emoties.
En emoties zijn nooit slecht —
alleen ongezien. - Geen vergelijking:
Iemand anders brandt palo santo.
U zit in stilte.
Dat betekent niet dat u minder doet.
U doet iets anders.
En dat is goed. - Geen haast:
U hoeft niet snel iets te “lossen”.
Soms is de kracht in het niet weten. - Geen schuld:
Als u het zwaar voelt —
dan is dat niet uw fout.
Het is een teken dat u gevoelig bent.
En gevoelig zijn is geen zwakte —
het is een gave. - Geen “spiritueel” verplicht:
U hoeft geen kristallen te hebben.
U hoeft geen mantra’s te zeggen.
U hoeft alleen maar aanwezig te zijn —
met wat er is. - Geen controle:
U hoeft niet alles te begrijpen.
U hoeft niet alles te veranderen.
U hoeft alleen maar te kijken —
en te voelen:
“Ik ben hier.”
Variaties
Deze observatie is flexibel.
U kunt hem aanpassen —
niet om het krachtiger te maken —
maar om het u te maken.
Variatie 1: Voor wie denkt dat het “geesten” zijn
Herhaal dit:
“Wat als het geen geest is —
maar een herinnering?
Wat als het geen spook is —
maar een ongezegde liefde?”
Variatie 2: Voor wie zich schaamt voor gevoelens
Herhaal dit:
“Mijn gevoel is geen fout.
Mijn huis is geen vijand.
Mijn zwaarte —
is een verzoek om liefde.”
Variatie 3: Voor wie het als “onzichtbaar” ziet
Herhaal dit:
“Wat als het niet onzichtbaar is —
maar ongezien?
Wat als ik niet hoef te ‘zuiveren’ —
maar te ‘erkennen’?”
Variatie 4: Voor wie het als “belemmering” ziet
Herhaal dit:
“Wat als het geen belemmering is —
maar een brug?
Wat als deze zwaarte me leert
hoe ik kan blijven —
ook als het zwaar is?”
Variatie 5: Voor wie het niet gelooft
Herhaal dit:
“Wat als het gewoon een gevoel is?
Wat als het niets mystieks is?
Wat als ik het gewoon laat zijn —
en toch iets voel?”
Tips (Extra: Wetenschappelijke & Filosofische achtergrond)
Dit is geen “energiekunde”.
Het is psychologie van de ruimte.
Volgens het Leiden Institute of Environmental Psychology (2023) —
ervaren mensen hun huis niet als object,
maar als verlengstuk van hun identiteit.
Onopgeruimde hoeken, gebroken voorwerpen, dichte gordijnen —
zijn niet “negatieve energie”.
Ze zijn niet-verwerkte tijd.
De hersenen associëren rust met openheid, licht en orde —
niet omdat het “spiritueel” is,
maar omdat het veiligheid signaleert.
De Grieken spraken van “oikos” —
het huis als plek van zorg, niet van perfectie.
Een huis was geen tempel —
maar een oord waar je mocht zijn zoals je was.
En soms —
is dat genoeg.
Conclusie
Er zijn geen “negatieve energieën” thuis.
Er zijn alleen ongehoorde verhalen.
Uw huis is geen vijand.
Uw huis is geen tempel dat gereinigd moet worden.
Uw huis is een spiegel —
van wat u niet durft te zeggen.
U hoeft niet te zuiveren.
U hoeft niet te beschermen.
U hoeft niet te vrezen.
U hoeft alleen maar te zeggen:
“Ik ben hier.
Ik hoor je.”
En als u dat doet —
dan verdwijnt de zwaarte niet.
Maar ze verandert —
in een herinnering.
In een verhaal.
In een plek waar u mag zijn.
En dat —
is de enige echte zuivering.
Veelgestelde vragen
1. Moet ik zout strooien?
Alleen als het u troost.
Maar zout reinigt niet —
aanwezigheid wel.
2. Is mijn huis “vergiftigd”?
Nee.
Uw huis is niet ziek.
Uw huis is vermoeid —
van al het ongezegde.
3. Wat als ik het niet voel?
Dan is dat goed.
Sommige mensen voelen het niet.
Dat betekent niet dat ze “gesloten” zijn.
Het betekent:
hun rust zit elders.
4. Moet ik kaarsen aansteken?
Alleen als u het licht wilt.
Niet als “bescherming”.
Maar als herinnering:
“Ik ben hier.”
5. Is dit wetenschappelijk?
De “energie” niet.
Maar de waarneming wel.
Uw lichaam reageert op ruimte —
op licht, lucht, chaos, rust.
Dat is geen magie.
Dat is biologie.
6. Wat als ik het doe — en ik huil?
Dan heb je het begrepen.
Niet door je hoofd.
Maar door je hart.
En dat —
is meer dan genoeg.
7. Wat als ik mezelf verlies — en het is te laat?
Als je jezelf verloren hebt —
dan is het niet te laat.
Het is het begin.
Want nu weet je:
Je zult niet meer zoeken naar perfectie.
Je zult leren om te zijn —
in de onvolkomenheid.
8. Wat als ik dit lees — en ik meen het?
Dan ben je al terug.
Niet bij het huis.
Maar bij jezelf.
En dat —
is het enige wat ooit echt telt.
