Inleiding

Op een koele novemberavond, 20 november 2025, staat u voor de oven.
De tartelettes zijn net uit de oven.
De bodem is goudbruin, de amandelroom zacht en glanzend.
Een druppel van de zachte, warme geur hangt in de lucht.
U pakt er één.
U neemt een kleine hap.
En dan —
sluit u uw ogen.

Op Instagram wordt het gedeeld als:
“Tartelettes met amandelroom: een hemels dessert!”
— “Perfect voor feesten!”
— “Zoet als een droom!”
— “Je zult het niet kunnen weerstaan!”

Maar wat als het geen hemel is?
Wat als het geen droom is?
Wat als het gewoon… een moment is?

Dit artikel is geen lijst met “feestdesserts”.
Het is een uitnodiging om stil te worden.
Om te kijken —
niet naar de tartelette,
maar naar uzelf.

De kracht ligt niet in de amandelroom.
De kracht ligt in de stilte waarin u het eet.

Ingrediënten

Er zijn geen ingrediënten die u moet kopen in een speciaal winkeltje.
Geen superfood. Geen proteïnepoeder. Geen “gluten-vrij”-labels.
Alleen:

• 100 gram amandelpoeder (onroosterd):
  Geen amandelschil. Geen gerookt.
  Echt amandelpoeder —
  met zijn natuurlijke, zachte bitterheid.
• 50 gram biologische honing:
  Niet suiker. Niet siroop.
  Honing —
  met haar eigen geur, haar eigen kleur, haar eigen herinnering.
• 1 ei (kamerwarm):
  Het ei is de bindende kracht.
  Het maakt de amandelroom romig —
  niet vet, niet zwaar.
• 1 theelepel citroenschil (fijngeraspt):
  Niet sap.
  Schil.
  De schil geeft licht, frisheid —
  zonder zuur.
• 100 gram boter (zacht, ongezouten):
  Niet margarine.
  Echte boter —
  met haar natuurlijke smaak.
• 10 kleine tartelettevormtjes (van porselein of aluminium):
  Niet plastic.
  Niet papier.
  Porcelain of metaal —
  die de warmte vasthouden.
• Stilte:
  De belangrijkste ingrediënt.
  Want als u bakkt terwijl u scrollt —
  dan bakkt u niet.
  U maakt een afvalproduct.

Geen suiker. Geen crème. Geen glazuur.
Alleen:
Amandel.
Honing.
Boter.
En rust.

Instructies

Volgende→