Voor het kerstfeest van het bedrijf schreef ik een grappige boodschap op de borst van mijn man — en kreeg een onverwacht antwoord
Kort versie: wat begon als een onschuldige, uitwasbare grap — een zin op zijn borst voor het bedrijfskerstfeest — ontaardde in een van die momenten die je nooit meer vergeet. Collega’s barstten in lachen uit, de manager reageerde geniaal, en thuis kreeg ik het antwoord waar ik niet op had gerekend. In dit lange verhaal vertel ik precies wat er gebeurde, waarom die ene zin zo perfect werkte en welke regels je wél en niet moet volgen als je een soortgelijke grap wilt uithalen.
1. De aanleiding — waarom ik het deed
Soms zijn het de kleinste ideeën die het meest plezier opleveren. Dit was er zo eentje.
Mijn man werkt al jaren bij hetzelfde bedrijf. Een keurige man, steevast netjes, die zijn kersttrui meestal alleen aantrekt als het echt moet. Dit jaar stond het jaarlijkse bedrijfskerstfeest gepland: lampjes, een buffet, het lokale zaaltje mooi aangekleed en de gebruikelijke quiz. Ik wilde hem een beetje losser maken — en zelf natuurlijk ook een goede anekdote voor later.
Ik bedacht iets kleins, veiligs en grappigs: een uitwasbare marker en een korte zin die onder zijn overhemd verborgen zou zitten. Geen vernedering, geen kwetsende tekst — gewoon iets dat, mocht het per ongeluk zichtbaar worden, direct een glimlach zou opleveren.
- De tekst moest onschuldig en humoristisch zijn.
- Het moest uitwasbaar zijn — geen permanente stift.
- Geen aanstootgevende taal of humor op het werk.
2. Het moment van schrijven
De voorbereiding was bijna meditatie-achtig. Ik pakte een uitwasbare textielstift, een spiegel om de plaats te checken, en mijn eigen gevoel voor timing. Terwijl hij onder de douche stond, geleek het me het perfecte moment. Ik schreef in een speelse, iets schuin lopende hand: “Help me, ik zit opgesloten in dit kerstfeest 🎄😅”.
Ik fluisterde (tegen mezelf): “Als hij de hele avond staat te praten met klanten en managers en hij vergeet z’n jas uit te doen, wordt dit goud.”
We lachten, kusten even, en vertrokken. Het plan voelde brutaal genoeg om spannend te zijn, maar veilig genoeg om ons niet in verlegenheid te brengen — zo dacht ik.
