Inleiding

Op een koele novemberochtend, 20 november 2025, kleedt u zich aan.
U pakt een T-shirt.
U ziet het:
een klein lusje, aan de binnenkant van de kraag.

Geen grote naad. Geen label.
Gewoon: een stukje stof.
Vierkant. Geniet.
Altijd op dezelfde plek.
Altijd hetzelfde formaat.

Op social media wordt het gezegd:
“Het mysterie van dat kleine verborgen lusje op je shirt eindelijk onthuld!”
— “Je zult nooit meer hetzelfde kijken!”
— “Niemand vertelde je dit!”
— “Het is een geheim voor je veiligheid!”

Maar wat als er geen mysterie is?
Wat als het geen “geheime boodschap” is?
Wat als het gewoon… een stille daad is —
van wie het maakte?

Dit artikel is geen “trutje onthuld”.
Het is een uitnodiging om stil te worden.
Om te kijken —
niet naar het lusje,
maar naar uzelf.

De kracht ligt niet in het antwoord.
De kracht ligt in de vraag.

Ingrediënten

Er zijn geen ingrediënten die u moet kopen.
Geen flessen met “geheime codes”. Geen apps. Geen QR-scanners.
Alleen:

• Een T-shirt (met lusje):
  Niet nieuw. Niet oud.
  Gewoon: een shirt.
  Met zijn eigen slijtage, zijn eigen vorm, zijn eigen tijd.
• Uw ogen:
  Niet als detectoren van geheimen.
  Maar als een plek waar u zoekt —
  zonder haast.
• Uw hand:
  Niet als een instrument.
  Maar als een plek waar u contact maakt —
  met textiel, met tijd, met werk.
• Stilte:
  De ruimte waarin u niet hoeft te weten wat het is.
  Geen oordeel. Geen verklaring. Geen verhaal.
• Geen verwachting:
  Het belangrijkste ingrediënt.
  Want als u verwacht dat het een “mysterie” is —
  dan ziet u niets.

Geen hype. Geen angstaanjagende video’s. Geen “je bent in gevaar als je het afsnijdt”.
Alleen:
Een lusje.
En u.

Instructies

Volgende→