Inleiding

Op een koele novemberochtend, 20 november 2025, staat u voor de keuken.
Op tafel liggen twee appels.
Gekookte appelmoes in een kom.
In de koelkast: een stuk bladerdeeg.
U denkt:
“Appelgevulde broodjes.”

Geen grote ceremonie. Geen feest. Geen gasten.
Alleen:
De tijd.
De geur.
De stilte.

Op social media wordt het gedeeld als:
“Snel recept voor appelgevulde broodjes!”
— “In 30 minuten klaar!”
— “Zo knapperig! Zo sappig!”
— “Je zult nooit meer stoppen!”

Maar wat als het niet gaat om knapperigheid?
Wat als het niet gaat om snelheid?
Wat als het gaat over iets stillers:
het feit dat u ze maakt —
ook al niemand het heeft gevraagd?

Dit artikel is geen “must-try-snack”.
Het is een uitnodiging om stil te worden.
Om te kijken —
niet naar de broodjes,
maar naar uzelf.

De kracht ligt niet in de appel.
De kracht ligt in de stilte waarin u hem vult.

Ingrediënten

Er zijn geen ingrediënten die u moet kopen in een speciaal winkeltje.
Geen “speciale appelmoes”. Geen “artisanal deeg”. Geen “superfood-kaneel”.
Alleen:

• 2 middelgrote appels (zoet-zure soort zoals Elstar of Pink Lady):
  Geen perfecte.
  Geen glimmende.
  Gewoon: appels.
  Met een beetje bruin.
  Met een beetje zuur.
  Met een beetje leven.
• 1 vel bladerdeeg (koelkast) of zelfgemaakt deeg:
  Geen oordeel.
  Koelkastdeeg is goed.
  Zelfgemaakt is mooi.
  Maar niet noodzakelijk.
  Het is het gebaar dat telt.
• 1 theelepel honing of kokossuiker (optioneel):
  Slechts als u het wilt.
  Geen suiker. Geen siroop.
  Honing is een natuurlijke zoetstof —
  maar alleen als ze echt biologisch en onverhit is.
• ½ snufje kaneel (of helemaal geen kruiden):
  Niet meer.
  Niet minder.
  Of laat het weg.
  Sommige herinneringen hebben geen geur nodig.
• Stilte:
  De belangrijkste ingrediënt.
  Want als u broodjes maakt terwijl u scrollt —
  dan maakt u geen traktatie.
  Dan maakt u een taak.

Geen room. Geen eiwas. Geen glazuur.
Alleen:
Appel.
Deeg.
En rust.

Instructies

Volgende→