Inleiding

Op een donkere novemberavond, 20 november 2025, staat u voor de keuken.
De lucht is stil.
De kinderen zijn moe.
U pakt een zak bevroren spinazie.
Een ei.
Een beetje kaas.
En dan denkt u:
“Spinazieschotel.”

Geen ingewikkelde kruiden. Geen saus. Geen wijn.
Alleen:
Groen.
Ei.
Kaas.
En een beetje geduld.

Op social media wordt het gezegd:
“Het recept voor een lekkere en snelle maaltijd!”
— “In 20 minuten klaar!”
— “Perfect voor drukke avonden!”
— “Je zult nooit meer anders eten!”

Maar wat als het niet gaat om snelheid?
Wat als het niet gaat om “lekker”?
Wat als het gaat over iets stillers:
het feit dat u kookt —
ook al niemand het heeft gevraagd?

Dit artikel is geen “time-saver recipe”.
Het is een uitnodiging om stil te worden.
Om te kijken —
niet naar de schotel,
maar naar uzelf.

De kracht ligt niet in de spinazie.
De kracht ligt in de stilte waarin u haar verwarmt.

Ingrediënten

Er zijn geen ingrediënten die u moet kopen in een speciaal winkeltje.
Geen “superfood-spinazie”. Geen “biologische kaas”. Geen “gourmet-kruiden”.
Alleen:

• 300 gram spinazie (bevroren of vers):
  Als hij bevroren is — laat hem niet ontdooien.
  Als hij vers is — was hem goed.
  Laat de waterdruppels zichtbaar blijven.
  Dat is leven.
• 3 eieren (biologisch):
  Niet voor smaak.
  Voor binding.
  Voor verbinding tussen groen en mens.
• 75 gram geraspte kaas (zoetzure goudse of cheddar):
  Geen feta. Geen mozzarella.
  Gewoon: kaas die u hebt.
  Kaas die u troost.
• 1 theelepel olijfolie of kokosolie:
  Niet voor smaak.
  Voor glans.
  Voor zachtheid.
  Voor een beetje zorg.
• 1 snufje zout, peper:
  Niet meer.
  Niet minder.
  Alleen genoeg om de smaak te laten ademen.
• Stilte:
  De belangrijkste ingrediënt.
  Want als u kookt terwijl u scrollt —
  dan kookt u niet.
  Dan produceert u.

Geen ui. Geen knoflook. Geen mosterd.
Alleen:
Spinazie.
Ei.
Kaas.
En rust.

Instructies

Volgende→